xx


xx
houden een wake op vrijdag 3 december 2004

vanaf 12.45 uur op het SPUI in AMSTERDAM (Lieverdje)
4 jaar Intifada en 37 jaar bezetting is meer dan genoeg!

We willen jullie deze keer vertellen over een bizonder evenement, waar wij aan deelnamen. In het kader van het Nederlands Sociaal Forum, dat vorige week in Amsterdam plaats vond, zongen enkele VROUWEN in het ZWART mee in een gigantisch koor van meer dan 400 mensen, verdeeld in 2 groepen op tegenover elkaar geplaatste tribunes in dat prachtige enorm grote ronde gebouw, dat vroeger de Wester gasfabriek was. We zongen mee, omdat de teksten van 'The Shouting Fence' over precies die dingen gaan, waarvoor wij iedere maand op het Spui staan.

Samen met professionele Engelse solisten van The Shout, kinderkoor 'De Kickers', het Exile Koor, Trajecti Voces en de Utrechtse Cantorij zongen we in 3 voorstellingen, de compositie van de moderne componisten Orlando Gough en Richard Chew. Ook het duizendkoppige publiek, ingesloten door met prikkeldraad afgezette hekken, deed mee aan het begin en het einde; eerst fluisterend, toen steeds harder en harder, tot honderden stemmen heel hard schreeuwden en weer zachter werden, in het Nederlands, Arabisch en Hebreeuws :

- In de schaduw van de muur. In de schaduw van de grote muur. Wachten we.
  Wachten we op vrede. We verlangen naar vrede

- Fi zil e sur. Fi zil e sur el kabir. Nantazir. Natazir e salam. Nashtak ila e salam

- Betsel hachoma. Betsel hachoma hagdola. Anu mechakim. Mechakim leshalom. 
  Meyachalim leshalom

De aanleiding was een foto van een Palestijnse vrouw met een megafoon in het Syrische dorpje Majdal Shams(11.000 inwoners) op de Golan Hoogvlakte, dat in de oorlog van 1967 door Israël bezet en geannexeerd werd. Het Israëlische leger maakte dwars door het dorp een no-go zone bij de wapenstilstandsgrens, waardoor de dorpelingen elkaar niet meer konden bereiken. Aan de Syrische kant is een grote verhoging gemaakt, waar op een paar honderd mensen kunnen staan. De enige manier om te communiceren met familie en vrienden was om heel hard het nieuws naar de overkant te schreeuwen. Elke vrijdag avond verzamelden de mensen zich aan beide zijden van de vallei en riepen ze elkaar de laatste nieuwtjes, roddels, en wederzijdse liefdesbetuigingen toe en vooral hun enorme frustraties over de onmogelijkheid om elkaar te bereiken, aan te raken, te omhelzen. 'The Shouting Valley' inspireerde de 2 componisten; de teksten van twee beroemde dichters: de Palestijn Mahmoud Darwish en de Syrische Ali Ahmad Sa'id waren afwisselend geestig, ontroerend, opstandig en melancholiek. Hoewel al vòòr de muur-in -wording gemaakt en zijn de teksten erg actueel en moet je onmiddellijk aan 'De Muur' denken.

We hebben al vaak bericht over de bijna voltooide muur- 2 maal zo hoog als de Berlijnse muur, die de Palestijnse bevolking hun land en werk afneemt, en hen opsluit in ghetto's. De muur, die niet langs de grens van 1967 maar dwars door Bezet Gebied loopt, die het onmogelijk maakt om elkaar te bereiken, kinderen verhinderd naar school te gaan, ouderen de ziekenhuizen te bereiken en de weinigen, die nog een baan hadden naar hun werk te gaan.

"Our land is not our land" zongen we en " My homeland is not a suitcase and I am not a traveller. I am the lover and the land is the beloved. Our departed are the candles for the people to move in the night."

We schreven over de veroordeling van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag, het hoogste juridische orgaan van de VN, die in j.l. juli de bouw van de muur illegaal verklaarde en in strijd met het Internationaal Recht. We herinneren aan onze gezamelijke brieven (30 organisaties) en oproepen aan minister Bot, nu Nederland voorzitter is van Europa; we schreven en blijven schrijven en actie voeren en we gaan a.s. vrijdag op het Spui staan, want de noodzaak om elkaar te informeren, te communiceren met het publiek en ons verlangen naar vrede zijn groter dan ooit.

"Don't let the wound sleep in your heart. As long as there's a seed for the rain and the wind, this forest will never end."

PS: Als jullie willen deelnemen aan de actie ‘Plant een Olijfboom’ kunnen jullie (per boom) 20 euro storten op rekening 67.67.61.046 ten name van ICCO Zeist en onder vermelding van ‘Olijfboomactie’ en uw adres. Van ICCO ontvangen jullie een persoonlijk certificaat. ICCO zal het aankoopbedrag van de eerste 500 inzendingen verdubbelen. Zodoende worden er voor de eerste 500 gesponsorde olijfboom telkens 2 bomen geplant! De aanplant geschiedt in de hele Westelijke Jordaanoever en in overleg met gedupeerde boeren. " Voor nadere informatie en brochures van deze campagne, neem contact op met Martin Siepermann bij ICCO (030-6927897).


Dus nog genoeg te doen, lieve vriendinnen en vrienden, maar kom eerst naar onze wake op 3 december op het Spui [trek s.v.p. iets zwarts aan].

Onze leuzen:

ISRAEL:
Stop de invasies in Palestijns gebied, landconfiscaties, uitgangsverboden, omsingeling van steden, uithongering van burgers
Weg met de annexatie muur - The wall must fall
Beëindig de bezetting van de Westoever en Gaza
Ontruim alle sinds 1967 gestichte nederzettingen
Jeruzalem, hoofdstad voor twee volken





Graag al uw mails, reacties en sympathiebetuigingen sturen naar: info@vrouweninhetzwart.nl

Flyers, spandoeken en het onderhoud van onze geheel nieuwe website kosten steeds weer veel geld. Uw gift is echt nodig en heel welkom. Maak s.v.p. uw donatie over op duurzame
Triodos bank
nr. 78.68.21.094
t.n.v. Vrouwen in het Zwart Amsterdam