xx


xx
houden een wake op vrijdag 1 februari 2008

vanaf 12.45 uur op het SPUI in AMSTERDAM (Lieverdje)
40 jaar bezetting is meer dan genoeg!

8 organisaties, waaronder Vrouwen in het Zwart hebben dinsdag 29 januari een petitie aangeboden aan de tweede Kamer commissie Buitenland.

Vier vrouwenorganisaties, waaronder Vrouwen in het Zwart vieren 8 maart Internationale Vrouwendag met Palestijnse vrouwen uit binnen– en buitenland. Spoedig meer nieuws hierover.

‘Wij lijden aan een ongeneeslijke ziekte: Hoop’ Mahmoud Darwish

De afgelopen dagen kregen we op onze beeldschermen iets te zien, waar we allemaal broodnodig aan toe waren, maar niet meer in geloofden en wat de bekende Palestijnse dichter Mahmoud Darwish zo goed verwoordde: hoop !

Uit de grootste openlucht gevangenis ter wereld zien we de grootste uitbraak aller tijden. De gevangenen zijn vrij, maar we weten niet voor hoe lang.

De Muur kwam naar beneden, omdat de toestand zo onhoudbaar werd, dat de bevolking van Gaza, -de meeste zijn vluchtelingen sinds 1948- het heft in eigen handen heeft genomen en de muur aan de Egyptische grens bij Rafah omver heeft gehaald. Net als de honderdduizenden opgetogen Gazanen, die in Egypte op zoek gaan naar de meest basale levensbehoeften, zal iedereen met een beetje menselijke solidariteit, dit ongewone evenement met vreugde hebben begroet.

We zien enthousiaste mensen, die weer kunnen ademen, elkaar in de armen vallen, even de vrijheid proeven en dan zo snel mogelijk op pad gaan om zoveel mogelijk inkopen te gaan doen: eten, medicijnen, olie, en familie en vrienden in Egypte bezoeken. Iedereen heeft haast, want niemand weet wanneer de Egyptische grens politie, nu met de handen in het haar, met de duim het gat in de dijk/muur gaan proberen te dichten.

Wel duidelijk weten we wie verantwoordelijk zijn voor de blokkade: Israël, Egypte en Europa [die het open houden van de grens garandeerde] samen met de begripvolle Amerikaanse president Bush, die, bij zijn recente bezoek aan Israël, de uithongering van anderhalf miljoen Palestijnen als Israëlische zelfverdediging omschreef.


Verantwoordelijk
voor de dood van 70 mensen en 165 gewonden, alleen al in de eerste weken van januari, en de 60 doodzieke mensen, die van de zomer bij de grens stierven, omdat ze er niet in of uit mochten. Schandalige zogeheten ‘security checks’, waar zwaar zieke hart patiënten aan worden onderworpen en die daarna meestal weer worden teruggestuurd, zorgen voor nog tientallen meer doden. Maar ook gezonde mensen: studenten die hun studiejaar in het buitenland missen, pelgrims, zakenmensen, kinderen en ouden van dagen, iedereen wordt hier collectief gestraft.
[verboden volgens artikel 33 van de 4de Conventie van Genève]

Verantwoordelijk
voor de steeds verdergaande verstikking in Gaza: eerst wordt de in -of export van goederen verboden, zodat de laatste landbouw en industrie het loodje legt, daarna mag er geen voedsel en medicijnen meer geïmporteerd worden. Dan valt de electriciteit regelmatig uit. In de uitgemergelde en verwoeste Gaza Strip kunnen de al uitgeklede ziekenhuizen medische voorraden[als die er nog zijn] niet meer koelen, functioneren de riolen niet, werken koelkasten en waterpompen niet. En dan wordt tenslotte de olieaanvoer gestopt, en dus ook de enige electriciteits centrale stilgelegd, en komt het hele gebied in het donker te staan; het normale leven houdt dan op. Buiten is het ‘s nachts 4 graden en zonder verwarming komt vooral het leven van baby’s en kinderen in gevaar.
[Het opzettelijk belemmeren van de civiele infrastructuur is illegaal. De bezettende macht moet te allen tijde de bezette bevolking menselijk behandelen. Artikel 27 van de 4de conventie van Genève]

Maar dan probeert Israël het weer over een andere boeg te gooien:
Er is helemaal geen humanitaire ramp, Hamas houdt zelf brandstof achter om een crisis te forceren en het westen om de tuin te leiden. De slachtoffers zijn weer tot dader gemaakt, een bekende Israëlische tactiek. We moeten dus onze eigen ogen niet geloven. Die duizenden zwoegende, sjouwende mensen zijn allemaal goed gecaste acteurs in een peperdure film, die de wereld aan het bedonderen zijn.
Karen Konig Abu Zayd, hoofd van de VN hulporganisatie UNWRA voor Palestina is verontwaardigd: “We hebben vanaf het begin van de blokkade in juni de voorraden bijgehouden; er is niets meer. Israël duwt de mensen in Gaza telkens tot op het randje, om op het laatste moment dan te voorkomen dat ze struikelen. We moeten nu zogenaamd dankbaar zijn dat er weer iets wordt doorgelaten, maar in werkelijkheid gaan we 5 stappen achteruit en één stap vooruit." Meer dan tweederde van de Gaza bevolking leeft van de voedselpakketten van de UNRWA. Maar soms moet de hulporganisatie de leveringen staken, omdat er geen nylon zakken meer worden geleverd, om de rijst, bloem en suiker in te verpakken.

Nog sterkere uitspraken komen van een organisatie, die bekend staat om haar grote zwijgzaamheid: het strikt neutrale Internationale Rode Kruis, dat een rapport publiceerde Dignity Denied, [Waardigheid Ontzegd]. ‘ Sinds juni 07 zijn 80.000 Gazanen hun baan kwijtgeraakt, zodat het al zo hoge werkeloosheidspercentage nu op 44% komt [rapport is van Dec.07]. De boeren herinneren zich hoe groen en vruchtbaar hun land kortgeleden nog was: de oogsten van citrus- en olijfbomen werden naar de West Bank en Israël geëxporteerd; nu is het land voor een groot deel platgewalst met ontwortelde bomen door de voortdurende militaire invallen.” Tenslotte roept Het Rode Kruis op onmiddellijke creatieve en moedige politieke actie te ondernemen om de wrede werkelijkheid van de zeer langdurige bezetting om te buigen, zodat de Palestijnen hun normale, sociale en economische leven kunnen herstellen en weer in staat zijn een waardig bestaan te leiden.” zie Rode Kruis [klik hier voor meer informatie ]

De beschamende blokkade, die het Israëlische leger al sinds juni 2007 aan de bewoners van Gaza heeft opgelegd, toen Hamas de macht overnam, heeft niet zoveel te maken met de raket beschietingen op het zuiden van Israël als wel met de zo gewenste ‘regime change’. De meest democratische verkiezingen in het Midden Oosten in januari 06 brachten niet het gewenste resultaat en dan is het oude recept [net als in Nicaragua, Irak, Iran] om te proberen de regering te isoleren en het vertrouwen van de bevolking in hun gekozen leiders te ondermijnen.

Op een conferentie in Gaza stad vorige week werd het zo geformuleerd: “ We hebben hun olie niet nodig, als ze ons het gas uit de zee vlakbij Gaza lieten halen, we hoeven niet naar hun ziekenhuizen, maar ze beletten onze patiënten om in Arabische landen behandeld te worden. Door Gaza op de rand van de hongersnood te houden, proberen ze onze bevolking duidelijk te maken: verzet heeft geen zin; het beste is om je maar over te geven.”

Maar de gebeurtenissen van de laatste week bewijzen het tegendeel. Het verzet is springlevend.

Genoeg redenen, lieve vriendinnen en vrienden om vrijdag 1 februari [trek s.v.p. iets zwarts aan] massaal op het Spui bij onze wake te komen staan.

Onze leuzen:

ISRAEL:
Stop de invasies in Gaza en landconfiscaties in Palestijns gebied
Weg met de annexatie muur - The wall must fall
Beëindig de bezetting van de Westoever, omsingeling en uithongering van Gaza
Ontruim alle sinds 1967 gestichte nederzettingen
Jeruzalem, hoofdstad voor twee volken




Graag al uw mails, reacties en sympathiebetuigingen sturen naar: info@vrouweninhetzwart.nl

Flyers, spandoeken en het onderhoud van onze geheel nieuwe website kosten steeds weer veel geld. Uw gift is echt nodig en heel welkom. Maak s.v.p. uw donatie over op duurzame
Triodos bank
nr. 78.68.21.094
t.n.v. Vrouwen in het Zwart Amsterdam