xx


xx
houden een wake op vrijdag 2 april 2010

vanaf 12.45 uur op het SPUI in AMSTERDAM (Lieverdje)
42 jaar bezetting is meer dan genoeg!

‘De verhouding tussen de VS en Israël bevindt zich op een dieptepunt.’ ‘Nog nooit in 35 jaar was het zo slecht’ weet ook de Israëlische ambassadeur in de VS te vertellen.

Driekwart van de Congres leden, Democraten zowel als Republikeinen hebben op instigatie van de zionistische lobby groep AIPAC al brieven geschreven naar de Obama regering, waarin ze hun diepe verontwaardiging uiten over de openlijke reprimandes, die Israëls Eerste minister Netanyahu kreeg van minister Clinton en Obama over weer nieuwe huizen plannen - ditmaal 1600 - voor joodse kolonisten in illegaal bezet Oost Jeruzalem. Ze benadrukken dat hun steun voor de eeuwige en onverbrekelijke banden met Israël terug gaat tot de tijd van Golda Meir, die immers ook al gezegd had dat Jeruzalem voor eeuwig onder exclusief Israëlische heerschappij zou blijven. ‘De steun voor Israël is zelfs de hoeksteen van onze buitenlandse politiek’ weet een congreslid te melden. Een ander vond het weliswaar jammer dat de aankondiging van de te bouwen huizen nou net samenviel met het bezoek van VS vice-president Biden aan Israël - slecht getimed -, maar Netanyahu had daarover toch z’n excuses gemaakt en wat Israël met z’n ‘residential development’ wil doen, is hun eigen zaak.

Wel werd de Obama regering door een geachte afgevaardigde gewaarschuwd, dat iedere poging om de militaire hulp aan Israël te beperken of af te bouwen op zeer sterk verzet van het Congres zal stuiten. Wie zich niet kan voorstellen tot welk niveau van slaafse loftuitingen naar Israël toe deze Amerikaanse parlementsleden zijn afgedaald leze de brieven zelf: http://www.aipac.org/Publications/SourceMaterialsCongressionalAction/MOC_Statements_Reaffirming_Relationship_03.26.10.pdf

Er wordt gesuggereerd dat de besprekingen onlangs achter gesloten deuren van Netanyahu en Obama betekenden, dat beide heren niet door één deur kunnen. Maar vòòr we enig geloof gaan hechten aan ‘verslechterende relaties’ hoeven we alleen maar een klein, niet makkelijk te vinden bericht te lezen, dat aantoont dat het ‘business as usual’ was voor het militaire establishment: op 25 Maart kwam een 210 miljoen dollar wapendeal tot stand tussen de beide landen: de VS levert drie speciaal voor Israël gebouwde C-130J Super Hercules vliegtuigen. Een klein partje maar van de voor dit jaar door Obama voorgestelde record hoge 3 miljard dollar militaire hulp voor F-35 oorlogsvliegtuigen, die over enkele jaren aan de zionistische staat zullen worden geleverd. En dit is weer een onderdeel, van de door Bush in 2007 getekende 10 jaar durende overeen- komst van 30 miljard dollar. Alles natuurlijk betaald door in crisis verkerende Amerikaanse belastingbetalers.

Dus zo slecht zijn de relaties nog niet. De ‘Amerikaanse Campagne ter beëindiging van de Israëlische Bezetting’ rekende uit dat voor dat geld in deze crisis tijd een half miljoen werkelozen aan werk hadden kunnen worden gezet of meer dan 24 miljoen Amerikanen verzekerd hadden kunnen worden.

Met het grootste budget deficit in de geschiedenis van de VS - het tekort van 220 miljard dollar van alleen de maand februari is nu al meer dan het tekort van het gehele jaar 2007 - zou er niets logischer zijn dan dat Obama z’n bongenoot laat weten: zolang jullie doorgaan met de bezetting en bouw van illegale nederzettingen kunnen wij ons geld beter gebruiken. Dat zou snel tot resultaten leiden, zoals president Bush Sr. ervoer, die in 1992 alleen maar hoefde te dreigen de hand op de knip te houden en zo het bouwen van nederzettingen voorkwam. Israël zong een toontje lager maar verder niets aan de hand.

Naast financiële zijn er politieke implicaties verbonden aan deze ‘eeuwige trouw en onverbrekelijke banden’. In een onderzoek van de universiteit van Maryland (VS) uit 2009 naar de Arabische Publieke Opinie zei 38 % van de ondervraagden dat ze de Palestijnse kwestie de meest belangrijke zaak vonden, 38 % noemde het een van de drie belangrijkste en 23 % een van hun vijf belangrijkste aandachtspunten. 39% van de ondervraagden in de Arabische wereld geloofde dat “Israel zijn eigen belangen behartigde en de VS beïnvloedde.” 25 % geloofden dat “Israel een werktuig is van de Amerikaanse buitenlandse politiek” and 32% vond dat, “De VS en Israël gelijke, wederzijdse belangen hebben.”

In een moment van onverwachte eerlijkheid sprak de meest bekende generaal van de VS David Petraeus, de hoogst verantwoordelijke Amerikaanse militair in Afghanistan, Pakistan, Irak en Jemen over het uiteenlopen van de belangen van Israël en de VS.

Al enkele jaren wordt hier over gediscussieerd in de universitaire wereld na het geruchtmakende boek ‘The Israël Lobby’ van John Mearsheimer en Stephen Walt, die aantonen dat mede door de hechte banden met de AIPAC lobby de politieke belangen van de VS geschaad worden.

De generaal was er na eigen onderzoek eindelijk ook achter gekomen, dat er geen enkel schot zat in het oplossen van het Midden Oosten conflict. ‘En dat de voortgaande vijandigheden tussen Israël en zijn buren het Amerikaanse vermogen aantastten zijn belangen in de door de VS gecontroleerde gebieden te verbeteren. Het conflict drijft de anti-Amerikaanse gevoelens op, die voortkomen uit een visie dat de VS Israël een bevoorrechte positie geeft. De Arabische woede over de Palestijnse kwestie beperkt de kracht en diepte van de VS relaties met de regeringen en bevolking van de door Petraeus en z’n legers gecontroleerde gebieden en verzwakt de legitimiteit van de zogeheten gematigde Arabische staten. Al –Quaeda gebruikt deze woede om zijn aanhang te versterken en het geeft Iran meer invloed in de Arabische wereld, via de Libanese Hezbollah en Hamas.


Vice-president Biden probeerde het bij zijn bezoek aan Netanyahu al duidelijk te maken: ‘Het wordt steeds gevaarlijker voor ons. Jullie voortdurende oorlogen tegen de Palestijnen en de buurlanden ondermijnen de regionale vrede en de veiligheid van onze troepen in Irak, Afghanistan en Pakistan.’ Alsof de VS niet voor al die oorlogen enthousiast toestemming hadden gegeven. Dat de Amerikanen zich in de hele wereld gehaat maken met hun zich steeds uitbreidende ‘oorlogen tegen het terrorisme’ in en bij het explosieve Midden-Oosten is geen geheim. De oorlog, die steeds meer terroristen kweekt i.p.v. ze te vernietigen. Het was Israël dat jarenlang aandrong om Irak binnen te vallen, hoewel de Israëlische geheime dienst al lang wist dat het totaal ontmantelde land, anders dan in 1991, geen bedreiging meer voor hen vormde en er in 2003 zelfs geen enkele raket op Israël was gericht. Zoals Israël in 1981 de Irakese nucleaire centrale in Bagdad platgooide is ook nu de Netanyahu regering de drijvende kracht om de voor energie gebouwde Iranese kerncentrales te bombarderen. Voor ons aller geheugen: Amerika levert al jaren nucleaire brandstof aan India, een land dat net als atoommachten Pakistan en Israël geen lid is van het VN Non-Proliferatie verdrag en dus geen enkele inspectie toestaat, waar Iran wel lid van is en onafgebroken gecontroleerd wordt. De inwoners van de Arabische staten, verbitterd over deze eenzijdige politiek en onwil het Israëlisch/Palestijnse conflict op te lossen, ervaren de Verenigde Staten met al zijn gigantisch wapentuig steeds meer als een zwakke natie in de regio, die haar militaire aanzien aan het verliezen is.


Heel ongebruikelijk voor een militair trekt de hoogste Amerikaanse generaal een politieke conclusie uit zijn bevindingen, dat de twee landen dus niet dezelfde belangen hebben. Ook al ontkende hij even later, dat hij het zo gezegd had, dit is wel een nieuw geluid.

De Amerikaanse zionistische lobby mag dan heel sterk zijn, maar de militaire lobby van het Pentagon is nog steeds de aller machtigste belangengroep in de VS. Opvallend is ook dat Petraeus niet het gebruikelijke zionistische modderbad over zich heen kreeg, want als hoog gedecoreerde militair was hij tot voor kort ook de lieveling van heel conservatief Amerika. Wanneer uit die hoek de boodschap komt: onze band met Israël is belangrijk, maar niet zo belangrijk als de levens van Amerikaanse soldaten in Irak en Afghanistan - de miljoenen dode Irakezen, Afghanen en nu ook Pakistanen zijn in het Amerikaanse parlement nog nooit besproken - dan mag voorzichtig worden aangenomen, dat er iets aan het dagen is in die houten koppen. Misschien dat er dan heel langzaam aan een verandering in het strategische VS -Israël partnerschap mogelijk gaat worden.

Maar voor het zover is, lieve vriendinnen en vrienden, is er nog heel veel te doen:
kom naar onze wake op 2 april op het Spui [trek s.v.p. iets zwarts aan].

Informatie over bouw van illegale huizen in Jeruzalem:

http://www.mo.be/index.php

Onze leuzen:

ISRAEL:
Stop de invasies in Gaza en landconfiscaties in Palestijns gebied
Weg met de annexatie muur - The wall must fall
Beëindig de bezetting van de Westoever, omsingeling en uithongering van Gaza
Ontruim alle sinds 1967 gestichte nederzettingen
Erken het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen
Jeruzalem, hoofdstad voor twee volken
Koop geen Israëlische Apartheidsproducten




Graag al uw mails, reacties en sympathiebetuigingen sturen naar: info@vrouweninhetzwart.nl

Flyers, spandoeken en het onderhoud van onze geheel nieuwe website kosten steeds weer veel geld. Uw gift is echt nodig en heel welkom. Maak s.v.p. uw donatie over op duurzame
Triodos bank
nr. 78.68.21.094
t.n.v. Vrouwen in het Zwart Amsterdam