Corona

Er is veel gebeurd de afgelopen maand, in Palestina en in de hele wereld.
Ook de Palestijnen ontkomen niet aan de wereldwijde epidemie, maar zij zijn er, vooral in Gaza, het aller slechtst op voorbereid. Een geluk bij een ongeluk is dat de Westelijke Jordaanoever maar vooral Gaza tamelijk afgegrendeld zijn van de buitenwereld. Maar helaas is dit geen garantie, hooguit een vertragende factor. Op het moment van schrijven zijn er op de Westelijke Jordaanoever - excl. Oost-Jeruzalem - 106 vastgestelde gevallen van Covid-19 en in de Strook van Gaza 10. In Gaza, dat sinds het begin van 2020 door de VN officieel onbewoonbaar is verklaard, zijn onvoldoende medische faciliteiten om de gezondheidscrisis het hoofd te bieden, met name voor adequate behandeling van ernstig aangedane patiënten. Sinds de sluiting van de grens tussen Israël en de Westelijke Jordaanoever verblijven nog ca. 50.000 Palestijnse arbeiders in onacceptabele omstandigheden in Israël: zij overnachten op bouwplaatsen, in geïmproviseerde onderkomens en zelfs in de open lucht. Zij hebben nauwelijks de beschikking over beschermende kleding, handschoenen, maskers en wanneer Israël overgaat op een totale loc down, zullen zij en masse over de grens worden gezet. Anders dan hun Israëlische collega’s hebben zij géén recht op uitkeringen of andere ondersteunende maatregelen. En wat moet de Palestijnse Autoriteit met een invasie van 50.000 mogelijk besmette arbeiders? Er zijn geen faciliteiten om zo’n groot aantal in quarantaine plaatsen.


23 maart: Een Palestijnse arbeider, die zonder dat hij het zelf wist, op zijn werkplek in Israël mogelijk besmet was geraakt met het corona virus, is door Israëlische soldaten letterlijk over de grens gegooid.
Hoewel hij in ademnood verkeerde gooiden zij hem bij het checkpoint Beit Sera als een zak vuilnis in de berm, waar hij later door Palestijnse ziekenbroeders werd weggehaald en overgebracht naar een speciaal centrum voor corona-patiënten op de WJO.
Daar bleek de testuitslag negatief en werd hij met een longontsteking opgenomen in een ziekenhuis.
27 maart: Israëlische soldaten in Hebron spugen op deurkrukken van Palestijnse auto’s en woningen. In deze tijden is dat méér dan een symbolische daad.

Verkiezingen en regeringscoalitie

De tweede belangrijke gebeurtenis waren de verkiezingen in Israël, de derde binnen een jaar. Netanyahu of Gantz leek voor de Palestijnen niet veel uit te maken, totdat bleek dat het niet was óf.. óf… maar én… én….
De uitkomst was vrijwel een herhaling van de vorige twee verkiezingen, behalve dat de Verenigde Arabische Lijst nu gegroeid is tot 15 (van de 120) zetels en daarmee de derde partij van het land. In de hoop definitief met Netanyahu te kunnen afrekenen steunden zij (op drie na) Gantz als degene die van president Rivlin de opdracht kreeg een regering te vormen. Gantz ’partij (BlauwWit) was niet iets kleiner dan Likoed van Netanyahu, maar zou (met de gedoogsteun van de Verenigde Lijst) meer kans hebben een meerderheidsregering te vormen dan Netanyahu. Maar ook dat bleek niet haalbaar.
Als het om de Palestijnen gaat hebben Gantz en Netanyahu een even groot gebrek aan moreel besef. Beiden steunen de onderdrukking van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, beiden staan achter het illegale nederzettingenbeleid, beiden ondersteunen de annexatieplannen in het Plan Trump en beiden staan zij achter de nu bijna 13 jaar durende blokkade van de Strook van Gaza.
Maar wat de Israëli’s betreft heeft Gantz net een greintje meer besef van de belangen van gewone mensen. Waar Netanyahu zich niet zou ontzien om het tot een vierde verkiezingsronde te doen komen, wat hem weer minstens een half jaar in het zadel zou houden als (interim) premier en daarmee mogelijk zolang zou vrijwaren van juridische vervolging wegens corruptie en machtsmisbruik, beseft Gantz dat het land momenteel, net als de rest van de wereld, zich in een crisissituatie bevindt. Daarom bood hij Netanyahu, wiens verwijdering uit het politieke leven zo ongeveer zijn belangrijkste, zelfs enig programmapunt was, aan om samen een meerderheidsregering te vormen om de corona-crisis het hoofd te bieden.
En nu ziet het ernaar uit dat Netanyahu nog anderhalf jaar aan de macht blijft.
Voor  de in meer dan één opzicht zieke Israëlische samenleving is het misschien goed nieuws dat er een min of meer stabiele regering komt (wat nog maar af te wachten valt), maar voor de Palestijnen is de combinatie van Netanyahu en Gantz een schrikbeeld. En Netanyahu? Die surft op de golven van de corona-crisis zijn redding tegemoet.

Annexatie, nederzettingen, landroof

Één ding waar Netanyahu en Gantz het over eens zijn is de annexatie van grote delen van de Westelijke Jordaanoever, zoals ook in het Plan Trump wordt vermeld. In de praktijk komt dat erop neer dat een groot deel van het C-gebied met inbegrip van gehele Jordaanvallei en alle joodse nederzettingen en buitenposten worden geannexeerd, waarna er voor de Palestijnen nog de kruimels overblijven, waarvan geen continue staat gevormd kan worden.
Inmiddels is een gezamenlijke Amerikaans(sic!)-Israëlische commissie druk bezig om de nieuwe grenzen vast te leggen.


Een bijzondere plaats neemt in dit verband het zogeheten E1-gebied in. Dat is een zone die een schakel vormt tussen een van de grootste nederzettingen, Ma’ale Adumim, en Oost-Jeruzalem. In dit gebied bevindt zich ook het bedoeïenendorp Khan al-Ahmar, dat al jaren bedreigd wordt met sloop.
Met annexatie van dit gebied wordt in één klap zowel Oost-Jeruzalem afgescheiden van de rest van het Palestijnse gebied, als het noordelijk en zuidelijk deel van de Westelijke Jordaanoever van elkaar gescheiden. Netanyahu heeft inmiddels de bouw van 3.500 kolonistenwoningen en de aanleg van een ‘Apartheidsweg’ voor de ontsluiting van dit uiterst strategisch gelegen gebied aangekondigd. Ook in het noorden van de Westelijke Jordaanoever wordt zo’n weg aangelegd om illegale nederzettingen in de buurt van Nabloes te verbinden met de Jordaanvallei.
( meer informatie hierover op staatvanbeleg )



Vernielingen

Het corona-virus weerhoudt kolonistenbendes er niet van om erop uit te trekken om Palestijnse eigendommen, huizen, auto’s maar ook olijfbomen en oogsten te vernielen.
In de eerste drie dagen van Maart vernielden kolonisten 780 fruit- en olijfbomen en wijnstokken in al-Khader, en in de omgeving van de joodse nederzettingen Daniël en Eli Azar.
Negen dagen later bestormden kolonisten de heuveltop Jabal al-Umra om er een buitenpost te stichten en vielen opnieuw wijnstokken in al-Khader ten prooi aan hun vernielzucht.
Op 10 maart rooiden Israëlische soldaten honderden door Nederlanders geplante olijfbomen. Op 12 maart vernielden bulldozers van het Israëlische leger in het dorp Freidis, ten oosten van Jeruzalem het huis van een Palestijns gezin, zogenaamd wegens het ontbreken van een bouwvergunning (die door Israël vrijwel nooit verstrekt wordt aan Palestijnen). Een ander huis in hetzelfde dorp werd door Israëlische soldaten geplunderd.
15 maart: kolonisten uit Gush Etzion vernielen 50 wijnstokken van een Palestijnse boer uit Beit Skara.



17 maart: joodse kolonisten schieten op Palestijnse schaapherders in de Jordaanvallei, stelen vee en tractors, hakken bomen om en vernielen boerderijen.
26 maart: bulldozers en hijskranen van het Israëlische leger vernielen in Khirbet Ibziq, in het noorden van de Westelijke Jordaanoever, een in aanbouw zijnd veldhospitaal bestemd voor de opvang van corona-patiënten. Bouwmaterialen worden in beslag genomen en afgevoerd.
29 maart: kolonisten vernielen 300 olijfbomen in een gebied tussen Bethlehem en Hebron. 

Palestijnse Gevangenen

Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen, mannen, vrouwen en kinderen, maken zich dezer dagen extra zorgen om hun gezondheid. Zij zitten veelal opgesloten in overbevolkte cellen zonder fatsoenlijk sanitair. Onlangs heeft de Israëlische minister van Veiligheid en Strategische Zaken, Gilad Erdan, besloten het gevangenisregiem voor Palestijnen nog verder te versoberen. De hoeveelheid voedsel wordt gerantsoeneerd, maar ook worden er minder sanitaire en schoonmiddelen verstrekt. Dit besluit was al enige tijd geleden genomen, maar de corona-crisis vormde geen aanleiding hierop terug te komen.
12 maart: Het beruchte Moscoubiya verhoorcentrum (zeg maar gerust martelcentrum) is van de buitenwereld afgesloten vanwege een verdachte corona-besmetting.
14 maart: Een Palestijnse gevangene in de Asqalan-gevangenis is willens en wetens blootgesteld aan een Israëlische arts van wie al vijf dagen bekend was dat hij besmet was met het corona-virus.
19 maart: Op de vraag van mensenrechtenorganisatie Addameer, welke maatregelen worden genomen om Palestijnse gevangenen te beschermen tegen corona-besmetting komt het cynische antwoord, dat bezoeken van familie en advocaten zijn geschrapt.

 

Veel dank weer voor al jullie donaties de afgelopen tijd. Wat nog steeds heel erg nodig is voor de duizenden gewonden die sinds het begin van de terugkeermarsen, gevallen zijn. Sinds de enorme verwoestingen van de slachtpartij in 2014, toen volgens de UN 120.000 privé huizen verwoest werden, zijn er slechts 71.000 herbouwd, omdat Israël o.a. de invoer van cement verbiedt. Aan 12.000 huizen wordt gewerkt en er moeten nog zeker 57.000 woonhuizen gebouwd worden. De Gazanen leven 10 jaar korter dan Israëliërs en de babysterfte is hoger dan vòòr 2014. Er zijn constante stroomstoringen: Beit Hanoun Hospital  kan geen patiënten meer behandelen, wegens tekort aan brandstof voor de generatoren. Ook het Al-Durra kinderziekenhuis dreigt gesloten te worden. Voor deze tekorten zijn Israël zowel als de Palestijnse Autoriteit verantwoordelijk. Daarnaast het totaal vervuilde water en de overstromingen. Dit alles maakt het leven voor de mensen in Gaza steeds ondraaglijker.

Nadat ook alle laatste donaties zijn verwerkt is nu in totaal dus al meer dan €12.328,91 euro overgemaakt aan PMRS in Gaza, via de Sticht. Groningen-Jabalya, die al heel lang een goede relatie heeft met de Palestinian Medical Relief Society in Gaza. PMRS is een onafhankelijke seculiere basisorganisatie, opgericht in 1979 door een groep van vrijwillige Palestijnse dokters en gezondheidswerkers  die de - door decennia lange Israëlische militaire bezetting - verwaarloosde gezondheidsinfrastructuur, wilden verbeteren. Het is een van de grootste NGO’s van Palestina. Zie: http://www.pmrs.ps. Blijf geven s.v.p., het is zo nodig, ook door het schandalige westerse zwijgen over de enorme humanitaire crisis in het  totaal verwoeste Gaza, waar honderdduizenden mensen medische zorg nodig hebben en een dak boven hun hoofd [minstens 200.000 mensen nog steeds zonder huis].